जाताच पक्षी निघुन दुर देशी
झंजावाती घरटं उन्मळून पडलं
त्यांच्या मुक्कामी मग मिच
भेटायला जायचं ठरवलं !
एकदा मुक्काम ठरल्यावर..
………चालायचं बळ
….वाटेनंच पावलांना दिलं!
येताच मुक्काम जवळी
पाऊल ठणकेनं कण्हू लागलं !
पावलं बिचारी कदाचित
अंगच्या सवयीनं आपोआप
वाट चालतीलही असं वाटलं !
फ़क्त् डोळ्यातल्या पाण्यानं
..समोरचा मुक्काम अंधूक
झाला नाही म्हणजे मिळवलं !
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment