कधी पाह्यलंय तूला मी,आभाळाएवढं मोठ्ठं होताना
तर कधी निराशेच्या गर्तेत सागरतळाशी जाताना
कधी पाह्यलंय तूला मी,वर्षा-मेघासारखं गरजताना
तर कधी लयबध्द श्रावण-सरींसारखं बरसताना
कधी पाह्यलंय तूला मी, प्रेम करुणेचा सागर होताना
तर कधी तिरस्कारानं प्रलयासारखं बेभान होताना.
कधी पाह्यलंय तूला मी, हर्षाचा अम्रृत घट भरताना
तर कधी अतीव वेदनेचा विष-प्याला रिचवताना
पाह्यलंय तूला मी, अशा कित्येक ऋतू-रुपांत
उन्हा-पावसात, अन इंद्रधनुष्याच्या रंगछटांत
पण तरीही अनोळखी वाटतेस तू मला
जसं काही, प्रथमच पहातोय मी तूला. —–
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment