आई करशील ना माफ ....

'काय आई
तू कशी आहेस ?’
कधी मी विचारलंच नाही.
तिर्थक्षेत्र ..
.. माझ्या घरातलं
कधी मी पाहिलंच नाही.

घर शुद्ध करणारी गंगा ..
पदतीर्थ या गंगेचं ..
कधी मी घेतलं का ?

माझ्यासाठी झिजणारं चंदन ..
रोज कपाळी ..
कधी मी लावलं का ?

तिनंच तर शिकवलं सगळं
पण तिचं शिष्यत्त्व
कधी मी मानलं का ?

आमची आनंददात्री,
दु:ख तिचं
कधी मी जाणलंच नाही

आतापर्यंतच जगणं
.. छे
खरतरं ते जगणंच नाही ...

4 comments:

Unknown said...

nice poem...........

ultimate truth..........

Unknown said...

nice poem...
ultimate truth...

Unknown said...

nice poem...
ultimate truth...

chawdi चावडी said...

u r simply great poet sir..
tumhi kharach मराठी कवि ahat..
you can share ur poems with us @ facebook. we hv a pagelink http://www.facebook.com/home.php?#!/pages/majhi-kavita/124609504246204