वडिल बाबा पिता लिह्न्यास बोलन्याश खुप चांगल वाटत पण अपन जानुन बुजुन शब्द उचारतो तो म्हणजे बाप...बाप होय बाप ! त्याच बापाविशायी काही
आई घराच मांगल्य असते तर बाप घराचं अस्तित्व पण खरच या अस्तितवाला कोणी समजुन घेतलय का ? वडीलांना महत्वं असून त्यांच्या विषयी जास्त बोलल जात नाही लिहल जात नाही कोणताही व्यखता आई विषयी जास्त वेळ बोलत बसतो संत महत्म्यानी आईच्च महत्व अधिक सागितले आहे देवाधिकानी आईच कौतुक तोंड भरून केल चांगल्या गोष्ठिना आईची उपमा दिली जाते पण बापा विषयी कुठच कही बोलल जात नाही. लोक बाप रेखाटतात पण तोही तापत, व्यसनी, मारझोड करणारा सामाज्यात एक दोन टक्के बाप असे असतील पण चांगल्या वडीलां विषयी काय?
आईकड़े अस्रुंचे पाट असतात पण बापाकडे सयंमाचे घाट आसतात आई रडून मोकली होते पण सांत्वन वडीलांनाच काराव लगत अणि रडनारा पेक्षा सांत्वन करनारावर जस्ता तान पडतो कारण ज्योति पेक्षा समइच जास्त तापते ना पण श्रेय मात्र ज्योतीलाच मिलते रोजचा जेवण करणारी आई लक्षात राहते पण शिदोरिची सोय करणार बाप आम्ही किती सहज विसरून जातो आई रडते पण बापाला रडता येत नाही स्वतःचा बाप मेला तरी रडता येत नाही कारन भावंडाना जपयचं असत आई गेली तरी रडता येत नाहि कारण बहिनिंचा आधार व्हायच असत पत्नी अर्ध्यावत सोडून गेली तरी अस्रुना आवर घालावा लागतो
जिजाउने शिवाजी घडवला पण शाहजी राज्यांची ओड़ातान लक्षात घ्या देवकीच यशोदेच कौतुक काराव पण पुरातून पोराला डोक्यावर घेउन जाणारा वाशुदेव लक्षात ठेवावा. वडिलांचा टाचा झिजलेल्या चापलानकडे पाहील की त्यांच प्रेम कळत त्यांची फाटकी बनियान पाहिली की आपल्या नशिबाची भोक तांच्या बनियानला दिसतात.
मुलीला कपडे मुलाला कपडे घेतील पण स्वतः मात्र जुनी प्यांट वापरायला काढतिल मुलगा सलून मधे २५ रुपये खर्च करतो मुलगी पारलर मधे ३० एक रुपये खर्च करते पण त्याच घरातील बाप दाढ़ीचा साबन संपला म्हणून अंनघोलीच्या सबनाने दाढ़ी करतो. अनेकदा तो नुसत्या पाण्याने दाढ़ी करतो
बाप अजारी पडला तरी पटकन दवाखान्यात जात नाही तो अजराला मुलीच घाबरत नाही पण डॉक्टर एखादा महिना आराम करायला लावतील याची त्याला भीती वाटते कारन पोराच शिक्षण मुलीच लग्नं घरात उतपनाच साधन दुसर नसत.
ज्या घरात बाप आहे घरात वाइट नजरेने कोणी बघत नाही कारन घरातला करता जिवंत असतो तो जरी काही करीत नसला तरी तो त्या पदावर असतो अणि घराच कर्म बघतो
चटका बसला ठेच लागली फटका बसला की आईग!! हा शब्द बाहेर पडतो पण हायवेवर रस्ता ओलांडताना एखादा ट्रक जवळ येउन अचानक ब्रेक लावतो तेव्हा बापरे!! हाच शब्द बाहेर पडतो कारन लहान संकटांना आई चालते पण मोठी मोठी संकटे पेलताना बापच अटवातो. काय पटतय ना? कोणताही बाप श्रीमंत मुलीच्या घरी जास्त जात नाही पण गरीब मुलीच्या घरी उभ्या उभ्या का होइना चक्कर मारतो. तरुण मुलगा उशिरा घरी येतो तेव्हा त्याचा बापचं जागा असतो.
मुलाच्या नोकरी साठी साहेबानपुड़े लाचार होणारा बाप मुलीच्या स्तलासाठी उम्बर्ठे झिझवानारा बाप घरासाठी स्वतःच्या व्यथा दड़पनारा बाप खरच किती ग्रेट असतो ना ? लहानपणी बाप गेल्यावर अनेक जबाबदारया पेलाव्या लागतात त्याना एका एका वस्तुसाठी तरसावं लागत वडिलान्ना समजुन घेते ती त्या घरची मुलगी वडीलाना जानते जपते
इतरांनी सुधा किमान आपल्याला जानवं हेच प्रतेक बापाला वाटत
आई घराच मांगल्य असते तर बाप घराचं अस्तित्व पण खरच या अस्तितवाला कोणी समजुन घेतलय का ? वडीलांना महत्वं असून त्यांच्या विषयी जास्त बोलल जात नाही लिहल जात नाही कोणताही व्यखता आई विषयी जास्त वेळ बोलत बसतो संत महत्म्यानी आईच्च महत्व अधिक सागितले आहे देवाधिकानी आईच कौतुक तोंड भरून केल चांगल्या गोष्ठिना आईची उपमा दिली जाते पण बापा विषयी कुठच कही बोलल जात नाही. लोक बाप रेखाटतात पण तोही तापत, व्यसनी, मारझोड करणारा सामाज्यात एक दोन टक्के बाप असे असतील पण चांगल्या वडीलां विषयी काय?
आईकड़े अस्रुंचे पाट असतात पण बापाकडे सयंमाचे घाट आसतात आई रडून मोकली होते पण सांत्वन वडीलांनाच काराव लगत अणि रडनारा पेक्षा सांत्वन करनारावर जस्ता तान पडतो कारण ज्योति पेक्षा समइच जास्त तापते ना पण श्रेय मात्र ज्योतीलाच मिलते रोजचा जेवण करणारी आई लक्षात राहते पण शिदोरिची सोय करणार बाप आम्ही किती सहज विसरून जातो आई रडते पण बापाला रडता येत नाही स्वतःचा बाप मेला तरी रडता येत नाही कारन भावंडाना जपयचं असत आई गेली तरी रडता येत नाहि कारण बहिनिंचा आधार व्हायच असत पत्नी अर्ध्यावत सोडून गेली तरी अस्रुना आवर घालावा लागतो
जिजाउने शिवाजी घडवला पण शाहजी राज्यांची ओड़ातान लक्षात घ्या देवकीच यशोदेच कौतुक काराव पण पुरातून पोराला डोक्यावर घेउन जाणारा वाशुदेव लक्षात ठेवावा. वडिलांचा टाचा झिजलेल्या चापलानकडे पाहील की त्यांच प्रेम कळत त्यांची फाटकी बनियान पाहिली की आपल्या नशिबाची भोक तांच्या बनियानला दिसतात.
मुलीला कपडे मुलाला कपडे घेतील पण स्वतः मात्र जुनी प्यांट वापरायला काढतिल मुलगा सलून मधे २५ रुपये खर्च करतो मुलगी पारलर मधे ३० एक रुपये खर्च करते पण त्याच घरातील बाप दाढ़ीचा साबन संपला म्हणून अंनघोलीच्या सबनाने दाढ़ी करतो. अनेकदा तो नुसत्या पाण्याने दाढ़ी करतो
बाप अजारी पडला तरी पटकन दवाखान्यात जात नाही तो अजराला मुलीच घाबरत नाही पण डॉक्टर एखादा महिना आराम करायला लावतील याची त्याला भीती वाटते कारन पोराच शिक्षण मुलीच लग्नं घरात उतपनाच साधन दुसर नसत.
ज्या घरात बाप आहे घरात वाइट नजरेने कोणी बघत नाही कारन घरातला करता जिवंत असतो तो जरी काही करीत नसला तरी तो त्या पदावर असतो अणि घराच कर्म बघतो
चटका बसला ठेच लागली फटका बसला की आईग!! हा शब्द बाहेर पडतो पण हायवेवर रस्ता ओलांडताना एखादा ट्रक जवळ येउन अचानक ब्रेक लावतो तेव्हा बापरे!! हाच शब्द बाहेर पडतो कारन लहान संकटांना आई चालते पण मोठी मोठी संकटे पेलताना बापच अटवातो. काय पटतय ना? कोणताही बाप श्रीमंत मुलीच्या घरी जास्त जात नाही पण गरीब मुलीच्या घरी उभ्या उभ्या का होइना चक्कर मारतो. तरुण मुलगा उशिरा घरी येतो तेव्हा त्याचा बापचं जागा असतो.
मुलाच्या नोकरी साठी साहेबानपुड़े लाचार होणारा बाप मुलीच्या स्तलासाठी उम्बर्ठे झिझवानारा बाप घरासाठी स्वतःच्या व्यथा दड़पनारा बाप खरच किती ग्रेट असतो ना ? लहानपणी बाप गेल्यावर अनेक जबाबदारया पेलाव्या लागतात त्याना एका एका वस्तुसाठी तरसावं लागत वडिलान्ना समजुन घेते ती त्या घरची मुलगी वडीलाना जानते जपते
इतरांनी सुधा किमान आपल्याला जानवं हेच प्रतेक बापाला वाटत
