कधीतरी पून्हा तू स्वप्नात येशील

कधीतरी अशीच एक संध्याकाळ असेल,
ह्रदयात तूझी प्रीत अन ओठावर गीत असेल...
सगळया आठवणी क्षणात डोळयासमोरून जातील,
नकळत मग गालावर या थेंब ओघळतील...


कधीतरी पून्हा तू स्वप्नात येशील,
एकत्र घालवलेले क्षण आठवतील...
तूझ्याशिवाय आता मला जगावं लागेल,
जगतानाही रोज असं मरावं लागेल...


कधीतरी तू ही माझी आठवण काढशील,
प्रीत आठवून मझी कंठ तूझाही दाटेल..
डोळ्यातील अश्रू मूक पणे गिळून टाकशील,
कारण पूसायला तेंव्हा ते मी जवळ नसेन...


कधीतरी असा एक दिवस येइल,
प्रेमापोटी मझ्या तू परत येशील...
पण तेंव्हा या प्रेमाला अर्थ नसेल,
कारण तेंव्हा मी या जगीच नसेन...


कधीतरी मग या मनालाही समजेल,
तूझ्या परतीची अशा तेंव्हा मावळेल...
त्यावेळेस जीवनाला या अर्थ नसेल,
कारण शरीराला तेंव्हा या मनंच नसेल...


कधीतरी तू मला असं वचन देशील ?
पूढच्या जन्मी तरी माझी होशील ?
मग तू सोडून गेल्याचं दुःख नसेल,
आपण कोणावर तरी प्रेम करू शकलो
यातच मग मला समाधान असेल...

मराठा हाच विचार ...

टिप – मराठा शब्द अखंड महाराष्ट्रातील लोकांना उद्देशून आहे. कुणी जातिवाचक घेऊ नये.

मराठ्यांची उप-यांशी जमली आहे गट्टी
लाचारीची मस्त पेटली आहे भट्टी
इथे जो तो स्वात: चा उदो उदो करतोय
गटारातील कीडा रोजच इथे मारतोय || १ ||

कुणी नाही जिवंत सारे मुडदे इथे
स्वार्थाचे माकड धावते जिथे तिथे ,
देतात आरोळी मेलेल्या प्रेताला
मराठाच शोधतोय मेलेल्या स्वत:ला || २ ||

भाषणबाजी करत रोज जोतो जगतोय
“मराठा मी एकटाच” आरोळी ठोकतोय
शंडा ची अवलाद दुसरेच आहे
हे बांगड्या घेऊन सांगायची वेळ आहे || ३ ||

मराठ्यांचे सरदार सगळे लाचार
आपणच खरे पाईक राज्याचे आहे
बाकी गणोजीची पिलावळ सांगायला
कलाशाचे ह्याना पाठबळ आहे || ४ ||

लिलावात इज्जत, आज बाजार भरलाय
जो तो इथे स्वार्थाने भारलाय ,
संपेल संपूर्ण मराठा पण संपेल का स्वार्थ ?
कधीतरी लाचारिही पुकारेल का आर्त ? || ५ ||

जे जे आहे जिवंत त्यानी घालावी साद
मेलेले मूडदे ही देतील प्रतिसाद ,
लाचार सरदार पण मावळे हुशार
गाडा आधी फितूर करा “मराठा हाच विचार” || ६ ||

—————– बाजी दराडे